İNSAN, HAKLARI KADAR İNSANDIR.
Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Beyannamesinin, 1948 yılında kabul edilmesinin 67.yıl dönümü olarak bu gün 10 Aralık İnsan Hakları gününü kutluyoruz.
İnsanlığın baskıya, zulme ve sömürüye karşı verdiği binlerce yıllık mücadelenin ürünü olan temel insan hakları ve özgürlükleri, ilk kez 1948 yılında, farklı ulusların ortak imzasıyla tek bir metin halinde toplandı.
İnsan hakları; ulus, etnik köken, din, mezhep, cins, kültür …vb. farklılık gözetmeden, sadece insan olmak vasfıyla bütün insanların doğuştan sahip oldukları haklardır. Tek ölçüt insan olmaktır. Amaç, insanlığın maddi ve manevi değerlerini geliştirmek ve korumaktır.
İnsanların sadece insan olmaktan kaynaklanan hakları, durağan değil, dinamik bir yapıya sahiptir. Her gün, dünyanın dört bir yanında, binlerce, yüzbinlerce insan tarafından, başta yaşam hakkı olmak üzere, eğitim, sağlık, barınma, sosyal güvenlik gibi hakların geliştirilmesine; baskı, işkence ve kötü muamelenin önlenmesine; düşünce, inanç ve örgütlenme vb. hakların kullanılmasına ilişkin olarak verilen mücadeleler ile gelişmekte ve derinleşmektedir.
Ülkemizde insan hakları konusunda alınan mesafe yeterli değildir. Zayıf durumda olan bireyi, devlete karşı korumak yerine, devleti kutsayan ve devleti bireye karşı koruyan bir yaklaşım egemenliğini sürdürüyor.
Birleşmiş Milletler tarafından kabul edilen çok sayıda sözleşme ve bildirge, hala imzalanmamış ya da çekince konarak imzalanmıştır. İmzalanan bazı uluslar arası sözleşmenin ise iç hukuka uyarlanması yapılmamıştır. Kabul edilen bazı sözleşmeler ise idare tarafından uygulanmamaktadır. Örneğin silahsız ve şiddetsiz gösteri yapmak ya da protesto eylemi gerçekleştirmek, hala en ağır şekilde cezalandırılabilmektedir.
İnsan haklarına ilişkin ihlallerin önlenmesinde kuşkusuz yargının çok büyük önemi vardır. Ancak Yargının da işlevini tam olarak yerine getirdiğini söyleyebilmenin olanağı yoktur. Yargının tarafsızlığı ve bağımsızlığı sağlanabilmiş değildir ve kaygılar giderek artmaktadır. Yargı bağımsızlığına toplumun tüm bireylerinin önem vermesi kuşkusuz gereklidir. Ancak daha önce bu ilke ve değer hukukçular tarafından özümsenmeli ve savunulmalıdır ki, bu noktada dahi ülkemizde sorunlar yaşanmaktadır.
Benzer biçimde, Yargı erki içinde “Savunma Makamı” yeterince etkin olmaktan uzak bir konumdadır. İnsan hakları açısından savunmanın önemi yeterince anlaşılabilmiş değildir.
Trabzon Barosu İnsan Hakları Hukuk Merkezi olarak, üzerimize düşen görevleri yapmaya çalışacağımızı belirterek saygılar sunarız. 10.12.2015
TRABZON BAROSU
İNSAN HAKLARI KOMİSYONU